Zdzisław Stanisław Mossakowski - biogramy Powstańsców Warszawskich, epizod z Nowego Kawęczyna

Zdzisław Stanisław Mossakowski

W 1940 roku został wraz z całą rodziną wysiedlony z Ciechanowa na teren Generalnej Guberni i czasowo zamieszkał z rodzicami we wsi Kawęczyn, gmina Doleck, powiat skierniewicki. Było to miejsce wyznaczone przez władze, które przyjmowały wysiedleńców z terenów uważanych przez Niemców jako Reich. Do końca 1942 roku przebywał z rodzicami w Kawęczynie i tam prawdopodobnie rozpoczął działalność konspiracyjną. W 1943 roku wyjechał do Warszawy, bo na wsi groziło mu aresztowanie. Rozpoczął pracę w firmie M. Domecki Baustofflager der Luftwaffe Warszawa Raków. Była to firma w służbie niemieckiej, ale całkowicie opanowana przez Polaków, uprawiających szeroką działalność sabotażową i dywersyjną. Jako robotnik Zdzisław Mossakowski, miał dostęp do wszelkich materiałów, maszyn i sprzętu. Należał do AK i nosił pseudonim "Tomek".

Poległ w połowie września 1944 r. na Górnym Czerniakowie.

On nie opowie nam swojej wojennej historii. Losy rzuciły jego i jego bliskich w nasze rejony. Ilu takich było? Kto pamięta? Kto coś wie?

Źródło:
https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/zdzislaw-mossakowski,32087.html

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.

Dzień Patrona Szkoły Podstawowej w Trzciannie, 14.02.2024 Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny. GMINA DOLECK W STRUKTURZE ARMII KRAJOWEJ OBOWODU SROKA Po reorganizacji w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), w końcu 1941r. obszar warszawski został podzielony na okręgi i podokręgi. Podokręg składał się z obwodów. Obwód skierniewicki otrzymał kryptonim (nazwa używana dla ukrycia prawdziwego znaczenia) SROKA Obwód „Stroka” został podzielony na 3 rejony: Rejon I – Skierniewice, część gminy Dębowa Góra, Skierniewka Rejon II – gm. Doleck(dziś Nowy Kawęczyn) gm. Korabiewice, gm. Grzymkowice Rejon III – gm. Głuchów, gm. Słupia, część gm. Dębowa Góra i Skierniewka Komendantem (dowódcą) Rejonu II był major Wiktor Janiszewski pseudonim „Dębicz”, a zastępcą Feliks Waszczykowski pseudonim „Wrzos” Od lipca 1943 Wiktor Janiszewski został dowódcą całego Ob...

Czytaj więcej

Jan Kobyłecki z Podstrobowa - zginął w Auschwitz 2.06.1942

Jan Kobyłecki urodził się 15 stycznia 1898 w Popieniu koło Jeżowa. Przed wojną ożenił się z Władysławą Zdun z Podstrobowa. Służył w Armii Hallera. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920r. Po tych wydarzeniach rodzina zamieszkała w Podkowie Leśnej pod Warszawą. Po wybuchu II wojny światowej Jan został aresztowany. Uciekł i wraz z żoną postanowili przenieść się do rodzinnego domu Władysławy na Podstrobowie. Jan szybko wraz z braćmi żony i sąsiadem zaangażował się w konspirację. Jako wojskowy umiał obchodzić się z bronią. Zajmował się jej przeglądem i konserwacją. Skrzynka konspiracyjna, skąd pobierał broń i amunicję znajdowała się na cmentarzu przy kościele św Stanisława w Skierniewicach. Innym punktem konspiracyjnym był sklep na ulicy Rawskiej. Tam w 1942 został aresztowany wraz z bratem żony i sąsiadem Grębskim. Pan Jan mówił po niemiecku, więc udało mu się wytłumaczyć, że jest przypadkowym klientem sklepu i został wypuszczony. Parę dni później przyszło wezwanie na pos...

Czytaj więcej

Lipiec 1944 Umocnienia znad Rawki

W lipcu 1944 zamiast żniw Niemcy zaczęli na masową skalę organizować budowę umocnień. Od tego czasu gmina Nowy Kawęczyn przeorana została pozycjami strzeleckimi, przeciwczołgowymi i bunkrami. W sumie po wojnie oszacowano, że powstało 46 km rowów przeciwczołgowych i 17 km pozycji strzeleckich. Ciągnęły się od Kurzeszyna, Nowego Dwory, Starej Rawy po Suliszew i Kamion. To była więc dramatyczna inicjatywa logistyczna w przededniu końca II wojny światowej. Do ich kopania powołano 4 obozy pracy przymusowej. Zorganizowane one zostały w Nowym Dworze, Starej Rawie, Kamionie i Suliszewie. Według dokumentów powojennych, w każdym z nich do 1945r przebywało ok. 6000 osób. Do przymusowej pracy przy ich kopaniu, a także budowy umocnień i bunkrów kierowani byli przede wszystkim ludzie z okolicznych wsi. Średni czas pracy przy kopaniu okopów wynosił 180 dni/osoba. Niejednokrotnie kopało kilka osób z gospodarstwa, po 20-40 osób ze wsi. Szkody zostały spisane już maju 1945r. ...

Czytaj więcej

POD WSPÓLNYM NIEBEM

Szukaj na tym blogu