Przejdź do głównej zawartości

Świeczniki w kościele Stara Rawa - o symbolach nieczytelnych dla współczesnych

Wokół kościoła namalowane są w niebieskiej obwódce dziwne znaki. Są one  ozdobą do kościelnych świeczników. Namalowany jest niby krzyż, ale jakiś taki dziwny?

No to po kolei. 






Półtrzeciakrzyż i półtorakrzyż - to symbole przejścia od pogaństwa do chrześcijaństwa. Symbol walki w obronie wiary chrześcijańskiej. Często wykorzystywany na Kresach Wschodnich. Znajdziecie go w litewskim herbie - Pogoni na tarczy. Jest również symbolem heraldycznym rodu Potockich.

Skąd ten znak w starorawskim kościele?

Mazowsze, dziś kojarzone z sercem Polski było regionem bardzo długo niezależnym od korony Królestwa Polskiego. Co miało swoje silne konsekwencje.  Jedną z bardziej brzemiennych jest długi okres, gdzie religią powszechną były wyznania słowiańskie. Nieprzypadkowa jest miejscowość Strzyboga - nawa słowiańskiego boga wiatru. 

Stara Rawa należała do dóbr kościelnych przynależnych biskupom gnieźniejskim. Kościół jest pod wezwaniem dwóch męczenników za wiarę, którzy zginęli w czasie misji ewangelizacyjnej w Persji, również może świadczyć na rzecz potrzeby dodatkowego wsparcia ewangelicznego dla tych terenów.   
Jan Łaski Starszy

Lokacja kościoła katolickiego w 1521r. przez Jana Łaskiego Starszego miało pomóc ostatecznie wytępić pogaństwo z tego terenu.

Jednak kształt i kolor Półtrzeciakrzyża wskazuje jednoznacznie na heraldyczny symbol rodu Potockich. To herb Pilawa. Potoccy zamieszkiwali w pobliskim Guzowie. Stamtąd wywodzi się ich "gałąź guzowska". 

Godłem tego herbu jest figura półtrzeciakrzyż umieszczona w błękitnym polu. Jest to podwójny krzyż z jeszcze jednym dodatkowym ramieniem znajdującym się u dołu, po lewej stronie z punktu widzenia rycerza, który trzyma tarczę. 

Teodor Potocki - prymas
W oficjalnej historii kościoła znajdziemy wzmianki o powiązaniach Starej Rawy z Potockimi.  W 1616 roku, rodzina Potockich ufundowała dla kościoła, do głównego ołtarza obraz Matki Bożej Wniebowziętej, który zasłania się obrazem Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. Budowa obecnej świątyni, rozpoczęta w 1731 r.została ufundowana przez prymasa Teodora Potockiego

Herb Pilawa na świecznikach jest więc raczej wyrazem wdzięczności i pamięci.


Krzyż Kawalerski broni wiary, królów, prawa,
Doskonale to czyni Potockich Pilawa. - fragm wiersza z XVIIIw.



I niech ten wpis też uchroni przed zniknięciem tego znaku przy okazji np. następnego remontu kościoła. Nieczytelne symbole stają się bowiem szybko niepotrzebne.

PILAWA

Źródłem:
"Potrójna chwała Potockich"
oficjalna strona parafii Stara Rawa
http://palacwguzowie.pl/

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.

  Dzień Patrona Szkoły Podstawowej w Trzciannie,   14.02.2024     Działalność Armii Krajowej   na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.   GMINA DOLECK W STRUKTURZE ARMII KRAJOWEJ OBOWODU SROKA Po reorganizacji w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), w końcu 1941r. obszar warszawski został podzielony na okręgi i podokręgi. Podokręg składał się z obwodów. Obwód skierniewicki otrzymał kryptonim (nazwa używana dla ukrycia prawdziwego znaczenia) SROKA Obwód „Stroka” został podzielony na 3 rejony: Rejon I – Skierniewice, część gminy Dębowa Góra, Skierniewka Rejon II – gm. Doleck(dziś Nowy Kawęczyn) gm. Korabiewice, gm. Grzymkowice Rejon III – gm. Głuchów, gm. Słupia, część gm. Dębowa Góra i Skierniewka Komendantem (dowódcą) Rejonu II był major   Wiktor Janiszewski pseudonim „Dębicz”, a zastępcą Feliks Waszczykowski pseudonim „Wrzos” Od lipca 1943 Wiktor Janiszewski został dowódcą całego Obwodu SROKA. W tym czasie zmieniły

Lipiec 1944 Umocnienia znad Rawki

W lipcu 1944 zamiast żniw Niemcy zaczęli na masową skalę organizować budowę umocnień.  Od tego czasu gmina Nowy Kawęczyn przeorana została pozycjami strzeleckimi, przeciwczołgowymi i bunkrami. W sumie po wojnie oszacowano, że powstało 46 km rowów przeciwczołgowych i 17 km pozycji strzeleckich. Ciągnęły się od Kurzeszyna, Nowego Dwory, Starej Rawy po Suliszew i Kamion. To była więc dramatyczna inicjatywa logistyczna w przededniu końca II wojny światowej. Do ich kopania powołano 4 obozy pracy przymusowej. Zorganizowane one zostały w Nowym Dworze, Starej Rawie, Kamionie i Suliszewie. Według dokumentów powojennych, w każdym z nich do 1945r przebywało ok. 6000 osób. Do przymusowej pracy przy ich kopaniu, a także budowy umocnień i bunkrów kierowani byli przede wszystkim ludzie z okolicznych wsi. Średni czas pracy przy kopaniu okopów wynosił 180 dni/osoba. Niejednokrotnie kopało kilka osób z gospodarstwa, po 20-40 osób  ze wsi. Szkody zostały spisane już maju 1945r. przez spe

Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo”

  Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo” Miejsce: Kurzeszyn/Nowy Dwór/Wołucza/Raducz data: 24/25 marca 1943 kontekst historyczny: II wojna światowa   24 marca 2023 przypada 80 rocznica dokonania udanego zrzutu materiałowego na zrzutowisko o kryptonimie „Jajo”. Dziś to teren dwóch gmin, dwóch powiatów, ale kiedyś to był teren działalności oddziału POZ – Polskiej Organizacji Zbrojnej, która szybko znalazła się pod parasolem Armii Krajowej. Odziałem dowodził 28 letni Marian Gajdowicza ps. Wicek   z Raducza. Grupy tworzące jego odział powstawały   od 1940r. Działały w Raduczu, Budkach Raduckich, Studzianku, Gołyniu, Chszczonowicach, Nowym Dworze, Kurzeszynie, Wołuczy. Karol Zwierzchowski pisał „ Gajdowicz był świetnym organizatorem. Wzbudzał zaufanie i szybko nawiązywał przyjacielskie stosunki” Ta historię podzieliliśmy   ma dwie części: ZRZUT i ARESZTOWANIA. Dziś przedstawimy pierwszą część, czyli ZRZUT   POCZĄTEK Zrzuty:   ludzi w tym p