Ułani z Raducza/ Psary - 11 września 1939

Wieczory stają się dłuższe i deszczowe... dobry czas dla książek, a tam lokalna perełka.

11 września 1939r w Raduczu (w innych źródłach pod Psarami) rozegrało się starcie między polskimi ułanami, a hitlerowcami. Świadectwem tamtych wydarzeń jest grób w Starej Rawie, "przeniesiony" z Raducza.

"Żywy" opis tamtych wydarzeń znalazłam natomiast w książce "Czas Ułanów" Bohdana Królikowskiego.

20 Pułk Ułanów kampanię wrześniową odbywał w ramach Kresowej BK. 11 września 1939 pułk został otoczony w lesie pod Psarami i po przegranej bitwie przestał istnieć. Dowódca pułku ranny, dostał się do niewoli. Część żołnierzy dołączyła do 22 pułku ułanów."

Tego samego dnia Ułani z 1 szwadronu 20 Pułku Ułanów wzięli udział w Szarszy Ułańskiej pod sąsiedzkim Osuchowem, gdzie strzelcy okrążeni poddali się, ale walczący wraz z nimi ułani z 20 Pułku Ułanów odmówili złożenia broni. 1-wszy szwadron 20. Pułku Ułanów pod dowództwem por. Jana Burtowego, zdecydował się na szarżę i przebił pierścień niemieckiego okrążenia.

Była to ostatnia w historii udana szarża polskiej kawalerii!

Skany książki:

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.

Dzień Patrona Szkoły Podstawowej w Trzciannie, 14.02.2024 Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny. GMINA DOLECK W STRUKTURZE ARMII KRAJOWEJ OBOWODU SROKA Po reorganizacji w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), w końcu 1941r. obszar warszawski został podzielony na okręgi i podokręgi. Podokręg składał się z obwodów. Obwód skierniewicki otrzymał kryptonim (nazwa używana dla ukrycia prawdziwego znaczenia) SROKA Obwód „Stroka” został podzielony na 3 rejony: Rejon I – Skierniewice, część gminy Dębowa Góra, Skierniewka Rejon II – gm. Doleck(dziś Nowy Kawęczyn) gm. Korabiewice, gm. Grzymkowice Rejon III – gm. Głuchów, gm. Słupia, część gm. Dębowa Góra i Skierniewka Komendantem (dowódcą) Rejonu II był major Wiktor Janiszewski pseudonim „Dębicz”, a zastępcą Feliks Waszczykowski pseudonim „Wrzos” Od lipca 1943 Wiktor Janiszewski został dowódcą całego Obwodu SROKA. W tym czasie zmieniły

Czytaj więcej

Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo”

Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo” Miejsce: Kurzeszyn/Nowy Dwór/Wołucza/Raducz data: 24/25 marca 1943 kontekst historyczny: II wojna światowa 24 marca 2023 przypada 80 rocznica dokonania udanego zrzutu materiałowego na zrzutowisko o kryptonimie „Jajo”. Dziś to teren dwóch gmin, dwóch powiatów, ale kiedyś to był teren działalności oddziału POZ – Polskiej Organizacji Zbrojnej, która szybko znalazła się pod parasolem Armii Krajowej. Odziałem dowodził 28 letni Marian Gajdowicza ps. Wicek z Raducza. Grupy tworzące jego odział powstawały od 1940r. Działały w Raduczu, Budkach Raduckich, Studzianku, Gołyniu, Chszczonowicach, Nowym Dworze, Kurzeszynie, Wołuczy. Karol Zwierzchowski pisał „ Gajdowicz był świetnym organizatorem. Wzbudzał zaufanie i szybko nawiązywał przyjacielskie stosunki” Ta historię podzieliliśmy ma dwie części: ZRZUT i ARESZTOWANIA. Dziś przedstawimy pierwszą część, czyli ZRZUT POCZĄTEK Zrzuty: ludzi w tym p

Czytaj więcej

Lipiec 1944 Umocnienia znad Rawki

W lipcu 1944 zamiast żniw Niemcy zaczęli na masową skalę organizować budowę umocnień. Od tego czasu gmina Nowy Kawęczyn przeorana została pozycjami strzeleckimi, przeciwczołgowymi i bunkrami. W sumie po wojnie oszacowano, że powstało 46 km rowów przeciwczołgowych i 17 km pozycji strzeleckich. Ciągnęły się od Kurzeszyna, Nowego Dwory, Starej Rawy po Suliszew i Kamion. To była więc dramatyczna inicjatywa logistyczna w przededniu końca II wojny światowej. Do ich kopania powołano 4 obozy pracy przymusowej. Zorganizowane one zostały w Nowym Dworze, Starej Rawie, Kamionie i Suliszewie. Według dokumentów powojennych, w każdym z nich do 1945r przebywało ok. 6000 osób. Do przymusowej pracy przy ich kopaniu, a także budowy umocnień i bunkrów kierowani byli przede wszystkim ludzie z okolicznych wsi. Średni czas pracy przy kopaniu okopów wynosił 180 dni/osoba. Niejednokrotnie kopało kilka osób z gospodarstwa, po 20-40 osób ze wsi. Szkody zostały spisane już maju 1945r. przez spe

Czytaj więcej

POD WSPÓLNYM NIEBEM

Szukaj na tym blogu