Przejdź do głównej zawartości

Seweryn Szamota - właściciel dóbr Suliszew

W niedzielne popołudnie wybrałyśmy się odwiedzić Farę i muzeum Parfialne w Rawie Mazowieckiej.
Jak opisać uczucie kiedy zwiedzasz okolicę i spotykasz znajomych z archiwalnych dokumentów?
W kryptach kościoła, które grzecznościowo udostępniła nam Siostra Zakonna, od razu przykuła naszą uwagę tablica dotycząca Seweryna Szamoty.

Seweryn Szamota -właściciel dóbr Suliszew, z których w 1815r wydzieli ziemię pod kolonię w Sewerynowie. Sprowadził osadników, z którymi podpisywał indywidualne kontrakty. Szamota zmarł  niespodziewanie w 1826r. w Suliszewie Akt zgonu został sporządzony w kościele Starej Rawie. Pozostawił po sobie żonę Jadwigę. 

Symboliczna tablica nagrobna małżonków znajduje się w kryptach kościoła p.w Niepokalanego Poczęcia NMP w Rawie Mazowieckiej na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego 9. Krypty można zwiedzać po wcześniejszym umówieniu. Barokowy kościół powstał przy 1730r obok kolegium jezuickiego. Obecnie po generalnym remoncie jest perełką Rawy Mazowieckiej godną odwiedzenia.

Wątków wspólnych między terytorium obecnej gminy Nowy Kawęczyn, a  kościołem w Rawie Mazowieckiej jest kilka.
Fundatorem kościoła w Starej Rawie i Fary w Rawie Mazowieckiej był ówczesny prymas Teodor Potocki.

Źródła:
AP w Grodzisku Mazowieckim "Dobra Suliszew"
Księgi Parafialne Stara Rawa
https://parafia.rawa-maz.pl/historia-kosciola




Kościół w Rawie Mazowieckiej, kiedyś jezuicka szkoła.


Akt zgonu Seweryna Szamoty nr 5 w księgach w Starej Rawie


Tablica nagrobna Seweryna Szamoty podziemnych kryptach kolegiaty w Rawie Mazowieckiej

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.

  Dzień Patrona Szkoły Podstawowej w Trzciannie,   14.02.2024     Działalność Armii Krajowej   na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.   GMINA DOLECK W STRUKTURZE ARMII KRAJOWEJ OBOWODU SROKA Po reorganizacji w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), w końcu 1941r. obszar warszawski został podzielony na okręgi i podokręgi. Podokręg składał się z obwodów. Obwód skierniewicki otrzymał kryptonim (nazwa używana dla ukrycia prawdziwego znaczenia) SROKA Obwód „Stroka” został podzielony na 3 rejony: Rejon I – Skierniewice, część gminy Dębowa Góra, Skierniewka Rejon II – gm. Doleck(dziś Nowy Kawęczyn) gm. Korabiewice, gm. Grzymkowice Rejon III – gm. Głuchów, gm. Słupia, część gm. Dębowa Góra i Skierniewka Komendantem (dowódcą) Rejonu II był major   Wiktor Janiszewski pseudonim „Dębicz”, a zastępcą Feliks Waszczykowski pseudonim „Wrzos” Od lipca 1943 Wiktor Janiszewski został dowódcą całego Obwodu SROKA. W tym czasie zmieniły

Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo”

  Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo” Miejsce: Kurzeszyn/Nowy Dwór/Wołucza/Raducz data: 24/25 marca 1943 kontekst historyczny: II wojna światowa   24 marca 2023 przypada 80 rocznica dokonania udanego zrzutu materiałowego na zrzutowisko o kryptonimie „Jajo”. Dziś to teren dwóch gmin, dwóch powiatów, ale kiedyś to był teren działalności oddziału POZ – Polskiej Organizacji Zbrojnej, która szybko znalazła się pod parasolem Armii Krajowej. Odziałem dowodził 28 letni Marian Gajdowicza ps. Wicek   z Raducza. Grupy tworzące jego odział powstawały   od 1940r. Działały w Raduczu, Budkach Raduckich, Studzianku, Gołyniu, Chszczonowicach, Nowym Dworze, Kurzeszynie, Wołuczy. Karol Zwierzchowski pisał „ Gajdowicz był świetnym organizatorem. Wzbudzał zaufanie i szybko nawiązywał przyjacielskie stosunki” Ta historię podzieliliśmy   ma dwie części: ZRZUT i ARESZTOWANIA. Dziś przedstawimy pierwszą część, czyli ZRZUT   POCZĄTEK Zrzuty:   ludzi w tym p

Lipiec 1944 Umocnienia znad Rawki

W lipcu 1944 zamiast żniw Niemcy zaczęli na masową skalę organizować budowę umocnień.  Od tego czasu gmina Nowy Kawęczyn przeorana została pozycjami strzeleckimi, przeciwczołgowymi i bunkrami. W sumie po wojnie oszacowano, że powstało 46 km rowów przeciwczołgowych i 17 km pozycji strzeleckich. Ciągnęły się od Kurzeszyna, Nowego Dwory, Starej Rawy po Suliszew i Kamion. To była więc dramatyczna inicjatywa logistyczna w przededniu końca II wojny światowej. Do ich kopania powołano 4 obozy pracy przymusowej. Zorganizowane one zostały w Nowym Dworze, Starej Rawie, Kamionie i Suliszewie. Według dokumentów powojennych, w każdym z nich do 1945r przebywało ok. 6000 osób. Do przymusowej pracy przy ich kopaniu, a także budowy umocnień i bunkrów kierowani byli przede wszystkim ludzie z okolicznych wsi. Średni czas pracy przy kopaniu okopów wynosił 180 dni/osoba. Niejednokrotnie kopało kilka osób z gospodarstwa, po 20-40 osób  ze wsi. Szkody zostały spisane już maju 1945r. przez spe