Przejdź do głównej zawartości

Cekiew w Raduczu Радуч


 1911-1912



Cerkiew św męczennicy Aleksandry w Raduczu znajdował się letni poligon armii rosyjskiej. Ćwiczenia odbywał tam Pułki piechoty 10. Dywizji. Żołnierze zebrali 4 tys. rubli na budowę poligonowej cerkwi. Sami też wybudowali świątynię. Cerkiew była drewniana i mieściła tysiąc osób. Uroczystego wyświęcenia dokonano 23 kwietnia 1902 roku. Świątynia nie posiadała stałego kleru i należała do wojskowej cerkwi św. Aleksego w Łodzi.
Cerkiew ucierpiała po ostrzale artyleryjskim w czasie I wojny światowej. W okolicach Raducza przebiegał front i walki nad Rawką. W 1915r. większość rosyjskich mieszkańców Raducza została ewakuowała wraz  z wycofującą się armią . Cerkiew pozostała bez  parafian i kleru. 
Gwałtowne zmiany nastąpiły w 1918 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.W społeczeństwie polskim silna była idea rewanżu i niszczenia wszystkiego, co przypomniało rosyjskie panowanie. Nastawienie to wzmogła wojna 1920 roku, kiedy Armia Czerwona podeszła na przedpola Warszawy. Za wszystko to przyszło zapłacić cerkwiom jako głównym symbolom rosyjskiej epoki.


 Rawa Mazowiecka, Biała Rawska, Skierniewice
Inne Cerkwie w Okolicy podzieliły los tej z Raducza.  Z dziewięćdziesięciu duchownych diecezji warszawskiej szesnastu dostało się do niewoli. Niektóre cerkwie zostały zniszczone w wyniku ostrzału artyleryjskiego, inne przez niemieckich żołnierzy. Część opuszczonych cerkwi Niemcy przystosowali do funkcji wojskowych lub urządzili w nich kościoły dla swoich wojsk. Wewnątrz wznoszono ołtarze, ustawiano  ławki, a w katedrze warszawskiej zamontowano organy.











Źródła:
http://www.sammler.ru/index.php?showtopic=143502 
http://www.sammler.ru/index.php?showtopic=143502

http://pdf.kamunikat.org/12876-1.pdf
http://danilevskaja.wixsite.com/danilevskie/fedorstepanovich?lightbox=image_1bwc

При дер. Радуче Петроковской губ. (в 16 вер. от Скерневиц). Церковь вместительная (на 1000 человек), красивой архитектуры. Освящена в 1902 году. До 1910 году была в ведении полков 10-й пехотной дивизии."

http://meteor2017.bikestats.pl/1294589,Mosty-na-Rawce.html rowerowy znajomy 
http://www.sedmitza.ru/data/119/994/1234/150_193.pdf po rosyjsku nazwy, info o cerkwi
http://regiment.ru/upr/B/2/pd/10.htm raducki regiment

http://nik191-1.ucoz.ru/blog/pervaja_mirovaja_vojna_05_nojabrja_23_oktjabrja_1914_goda/2014-11-06-698 RAWA




 Eupatoria-poligon Raducz. Korespondencja przyjaciółek. Adresatka Ola to zapewne żona kapitana Graznowa z 37 jekaterinburskiego pp z Łodzi #retrofotorus

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Działalność Armii Krajowej na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.

  Dzień Patrona Szkoły Podstawowej w Trzciannie,   14.02.2024     Działalność Armii Krajowej   na terenach dzisiejszej gminy Nowy Kawęczyn, ze szczególnym uwzględnieniem okolic Trzcianny.   GMINA DOLECK W STRUKTURZE ARMII KRAJOWEJ OBOWODU SROKA Po reorganizacji w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), w końcu 1941r. obszar warszawski został podzielony na okręgi i podokręgi. Podokręg składał się z obwodów. Obwód skierniewicki otrzymał kryptonim (nazwa używana dla ukrycia prawdziwego znaczenia) SROKA Obwód „Stroka” został podzielony na 3 rejony: Rejon I – Skierniewice, część gminy Dębowa Góra, Skierniewka Rejon II – gm. Doleck(dziś Nowy Kawęczyn) gm. Korabiewice, gm. Grzymkowice Rejon III – gm. Głuchów, gm. Słupia, część gm. Dębowa Góra i Skierniewka Komendantem (dowódcą) Rejonu II był major   Wiktor Janiszewski pseudonim „Dębicz”, a zastępcą Feliks Waszczykowski pseudonim „Wrzos” Od lipca 1943 Wiktor Janiszewski został dowódcą całego Obwodu SROKA. W tym czasie zmieniły

Lipiec 1944 Umocnienia znad Rawki

W lipcu 1944 zamiast żniw Niemcy zaczęli na masową skalę organizować budowę umocnień.  Od tego czasu gmina Nowy Kawęczyn przeorana została pozycjami strzeleckimi, przeciwczołgowymi i bunkrami. W sumie po wojnie oszacowano, że powstało 46 km rowów przeciwczołgowych i 17 km pozycji strzeleckich. Ciągnęły się od Kurzeszyna, Nowego Dwory, Starej Rawy po Suliszew i Kamion. To była więc dramatyczna inicjatywa logistyczna w przededniu końca II wojny światowej. Do ich kopania powołano 4 obozy pracy przymusowej. Zorganizowane one zostały w Nowym Dworze, Starej Rawie, Kamionie i Suliszewie. Według dokumentów powojennych, w każdym z nich do 1945r przebywało ok. 6000 osób. Do przymusowej pracy przy ich kopaniu, a także budowy umocnień i bunkrów kierowani byli przede wszystkim ludzie z okolicznych wsi. Średni czas pracy przy kopaniu okopów wynosił 180 dni/osoba. Niejednokrotnie kopało kilka osób z gospodarstwa, po 20-40 osób  ze wsi. Szkody zostały spisane już maju 1945r. przez spe

Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo”

  Wydarzenie: Zrzut broni na polach Kurzeszyna – zrzutowisko „Jajo” Miejsce: Kurzeszyn/Nowy Dwór/Wołucza/Raducz data: 24/25 marca 1943 kontekst historyczny: II wojna światowa   24 marca 2023 przypada 80 rocznica dokonania udanego zrzutu materiałowego na zrzutowisko o kryptonimie „Jajo”. Dziś to teren dwóch gmin, dwóch powiatów, ale kiedyś to był teren działalności oddziału POZ – Polskiej Organizacji Zbrojnej, która szybko znalazła się pod parasolem Armii Krajowej. Odziałem dowodził 28 letni Marian Gajdowicza ps. Wicek   z Raducza. Grupy tworzące jego odział powstawały   od 1940r. Działały w Raduczu, Budkach Raduckich, Studzianku, Gołyniu, Chszczonowicach, Nowym Dworze, Kurzeszynie, Wołuczy. Karol Zwierzchowski pisał „ Gajdowicz był świetnym organizatorem. Wzbudzał zaufanie i szybko nawiązywał przyjacielskie stosunki” Ta historię podzieliliśmy   ma dwie części: ZRZUT i ARESZTOWANIA. Dziś przedstawimy pierwszą część, czyli ZRZUT   POCZĄTEK Zrzuty:   ludzi w tym p